We verlaten de Baltische staten

Na de derde hoofdstad van de Baltische Staten, die ondanks het minder goede weer toch erg meeviel, trekken we nu naar Trakai, de voormalige hoofdstad van Litouwen. Het hoogtepunt is een kasteel dat in de 14de eeuw gebouwd werd en dat midden in een meer ligt. Het werd herhaaldelijk vernield maar sinds kort is er een groot gedeelte gerestaureerd en het is een bezoek waard. Men ziet het ook aan de horden toeristen, vooral heel veel Chinezen of Japanners die hun reputatie alle eer aandoen. En daarna gaat het naar een gebied tegen de grens van het land met als kenletters BY. Efkens gaan spieken in de atlas en ja.. het is Belarius of Witrusland, wat inhoudt dat we na ons bezoek aan het natuurpark en de omgeving van de stad van het zout, namelijk Druskininkai, een stuk terug moeten rijden want rijden via Belarus zit er niet in. 
Druskininkai, we gaan er fietsen, wandelen, vogels en dieren spotten… maar de weergoden zijn niet met ons…In België schitterend weer en tropische temperaturen, hier is het op dinsdag herfst en regent het … vermits fietsen in de regen niet in ons woordenboek staat, beslissen we om maar door te rijden en onze reis in de Baltische Staten af te ronden. 
Zo gezegd zo gedaan. In de namiddag bereiken we de Poolse grens en nemen we afscheid.
 ’t Was mooi, we hebben heel veel gezien, aardig wat kilometers bij mekaar gereden, steden bezocht die allemaal een heel mooie historische kern hebben en er waren ook de nationale parken, maar daarvoor waren we blijkbaar te vroeg, regende het, of waren de toegangswegen zodanig dat erin rijden een risico inhield voor onze Jules… spijtig maar helaas, maar hopelijk hebben jullie er ook iets aan gehad. En als we nog iets interessants te vertellen hebben dan hoor je ons terug.
Iki pasimatymo (Litouws)
Uz redzēšanos (Lets)
Head aega (Ests)
Tot ziens