Het westen van Litouwen

Hallo, hier zijn we weer. Als je dit leest hebben we Litouwen verlaten. Na Kaunas zijn we richting Baltische kust gereden via de volgens de boekje mooiste route van Litouwen. En het was niet slecht maar echt spectaculair was het niet. Lit. is trouwens een vrij vlak land en het meerendeel van het grondgebied zijn velden, weilanden die geen omheining hebben( de grazende koeien hangen vast aan een paal die regelmatig moet verplaatst worden) en bossen, en heel veel wild. Althans als we verkeersborden mogen geloven, want om de haverklap worden we verwittigd voor rondlopende herten, maar tot hiertoe hebben we er nog geen gezien. Ooievaars wel, die zijn momenteel volop bezig met hun nesten te bezetten, en men vindt ze overal.
De volgende stad die we aandoen is Klaipeda, de derde stad van Lit. en die aan de zee ligt, een vrij grote stad met een klein maar heel gezellig historisch centrum, de moeite waard om te bezoeken. We blijven er een dagje extra staan, anders wordt het een reis van kilometers vreten en ergens overnachten.
De volgende stad is Palanga, het Knokke van Lit., met heel veel parken en lanen. We beperken ons tot een rondrit want het weer is vanochtend aan de frisse kant, anders dan in het vaderland waar het blijkbaar heel tropisch is. Morgen bezoeken we nog een nationaal park, maar ik vrees dat we iets te vroeg op het seizoen zijn, want praktisch alles is nog gesloten. De bomen staan nu pas in bloei.
Wat weten we nu meer over het land, want heel veel details vinden we niet terug in de ANWB reisgids. De wegen zijn redelijk tot slecht maar dan ECHT slecht. Zoals steeds is een reisgids heel goed in het overdrijven in zijn beschrijvingen, en moet het met een korreltje zout genomen worden. Als men de taal niet machtig is, dan heb je wel een probleem(wij dus ook) want de verklarende teksten bij monumenten en in musea zijn meestal in de eigen taal.